Cocuklar gibi anlasabilmek...

Gecen sene bu eve tasindigimizda yandaki evlerin temeli yeni atiliyordu, insaat bitti, herkes evlerine yerlesti. Biz merakla yan komsularimiz kim olucak acaba diye beklerken, iki tane sapsari sevimli kizlari olan bir aile tasindi. Kizlardan biri 4 digeri de 2,5 yasinda. Tam Ela'ya arkadas yani :) Ilk gunler bahceden bahceye soyle bir bakistilar daha sonra kucuk kizin adini ogrenince Ela'nin daha bir kani kaynadi. Kizin adi Ela'nin da bebeginin adi olan Lili'ydi cunku :) Tesaduf Lili de Ela'nin Haziran'da baslayacagi okula gecen ay baslamis bile.


Yanyana aradaki citlere ragmen karsilikli oynuyorlar, Ela da Lili ve ablasi da kaydiraktan kayiyor ayni anda, birbirlerine komik hareketler yapip guluyorlar. Sonra citlerin yanina gidip konusmaya calisiyorlar. Ela onlara Turkce birseyler anlatiyor, kizlar da hem Flamanca hem de Fransizca konusabildiklerinden (millet daha kac yasinda kac dil ogreniyor yahu) onlar da o sekilde Ela'ya karsilik veriyorlar. Sonra ellerini citlerden birbirlerine uzatip tutuyorlar, oyle tatlilar ki. Ela ne zaman bahceye ciksa arkadaslarim var mi acaba diye cikiyor. Simdi ona "Hallo" demeyi ogrettim, bahceye cikip da kizlari gorunce "Hallo, hallo Lili" diye sesleniyor onlara. Ben okula baslayinca nasil olucak, dilden dolayi cok mu zorluk yasayacak acaba diye endise ederken onun bu hallerini, ogrenmeye-konusmaya cabalayisini gorunce epey rahatladim. Umarim okula basladiginda da boyle girisken ve rahat olur.